Bu gün Baku TV-də Qərbi Azərbaycan Xronikası layihəsi çərçivəsində jurnalist Əsgər İbrahimovun müəllifi olduğu "Həyat Hekayəsi" verilişinin növbəti buraxılışı hazırlanıb.

"Qaçaq Nəbi öz dəstəsi ilə kəndimizdəki kahada yaşayıb" adlı veriliş Zəngəzur mahalının, Gorus rayonunun Şamsız kənd sakini Müzəffər Qəhrəmanovun həyat hekayəsinə həsr olunub.

O, 1953-ci ildə kolxozçu ailəsində doğulduğunu, uşaqlıq, məktəb illərinin yaddaqalan olduğunu deyib: "Ermənilərlə qonşuluqda yaşayırdıq, futbol oynayırdıq. Həmişə qalib gəlirdik, dava olurdu. Meşədən lobya çubuğu, odun yığır, ermənilərə satırdıq. Kəndimiz Kəpəz dağının ətəyində yerləşirdi. O vaxtlar Daşbaşı deyilən yerdə Qaçaq Nəbi öz dəstəsi ilə kahada yaşayırmış. Oradan Kəpəz pirinə qədər yeraltı lağım atılmışdı. Qədim qəbirlərin üstündə Azərbaycan adları ərəb dilində yazılmışdı".

Onun sözlərinə görə, o vaxt bütün mağazaları ermənilər işlədirdi: "Biz alver edəndə pis baxırdılar. Biz onlara pislik etmirdik. Hər nə olsa da, onlara hörmət edirdik. Amma onların alçaq hərəkətlərini də heç vaxt bağışlamırdıq. Yeri düşəndə onlardan əvəz çıxırdıq. Bizim kənddə erməni olmayıb. Rəhmətlik atam deyirdi ki, ermənilər çox nankor olub. Qaynar somavarı qadınların belinə şəlləyib, üzərlərinə it fısqırdırdılar. Ermənilərin belə vəhşilikləri olub".

Şamsız kənd sakini bildirib ki, 1988-ci ildə ermənilər hadisələr törədir, bizi incidir, mal-heyvanlarımızı oğurlayıb aparırdılar: "Bizdə silah yox idi. Onların silahı var idi, arxalarında polis dayanmışdı. Gorusun, Qafanın polisi onlara işləyirdi. Deportasiya başlayanda gecəikən mal-heyvanlarımızı apardılar. Dedilər ki, getməlisiniz, bura bizimdir. Kəndin 70 faizi Qubadlıya getdi. Biz heç nə götürmədik. Əynimizdəki paltarla qaçdıq ki, canımız salamat olsun. Qubadlıda bizə dayaq durdular, məskunlaşdıq. Bir müddətdən sonra Sumqayıta gələndə eşitdik ki, ermənilər Qubadlını da işğal ediblər".

M.Qəhrəmanov Vətən həsrətinin çox ağır olduğunu vurğulayıb: "Vətən həsrəti ölənə qədər bizi incidəcək. Allah heç kəsə göstərməsin, biz çəkdiyimizi çəkdik. Kəndə ona görə qayıtmaq istəyirəm ki, valideynlərimizin qəbri oradadır. Boya-başa çatdığım Vətəndir. Sərin bulaqları, gəzməli yerləri, meşələri var. Vətəndən pay olmaz. İnşallah, qayıdarıq. Torpaq yerindədir, yenə qurub, yaradarıq. Əminəm ki, Şamsıza qayıdacağıq".

Ümumiyyətlə, bu həyat hekayəsi Qərbi Azərbaycandan deportasiya olunan yüz minlərlə azərbaycanlının yaşadığı çətinlikləri, acı qaçqınlıq taleyini, eyni zamanda, doğma yurda qayıtmaq arzusunu əks etdirən bir güzgüdür.

Xatırladaq ki, Qərbi Azərbaycan Xronikası layihəsinin məqsədi tarixi qədim torpaqlarımızın adının yaşadılması, tanıdılması, həmçinin azərbaycanlıların ermənilər tərəfindən deportasiyaya məruz qoyulmasından, həmin ərazilərdə mövcud olmuş, lakin adı silinən toponimlərin, saysız-hesabsız yeraltı və yerüstü maddi mədəniyyət nümunələri - qədim yaşayış məskənləri, nekropollar, kurqanlar, qala, saray və istehkam qalıqları, karvansaralar, körpülər, qəbirüstü sənduqələr, at-qoç heykəlləri, məbəd, kilsə, məscid, pir və ocaqların üzə çıxarılması, həmin ərazinin təmiz oğuz-türk məskənləri olduğunu təsdiq edən faktların dünya ictimaiyyətinə çatdırılmasıdır.

Həmçinin Prezident İlham Əliyevin Qərbi Azərbaycanla bağlı dediyi "XX əsrin əvvəllərinə təsadüf edən xəritə bir daha onu göstərir ki, Qərbi Azərbaycan tarixi Azərbaycan diyarıdır, şəhərlərin, kəndlərin adları Azərbaycan mənşəlidir və biz yaxşı bilirik ki, indiki Ermənistan ərazisində tarix boyu Azərbaycan xalqı yaşayıb. İndi əsas vəzifə ondan ibarətdir ki, dünya ictimaiyyəti də bunu bilsin", - fikrini əsas tutaraq Qərbi Azərbaycan İcmasının hazırladığı Qayıdış Konsepsiyasında irəli gələn vəzifələrin təbliğidir.

Bundan əlavə, Qərbi Azərbaycanla bağlı tarixçilərin, araşdırmaçıların düşüncələrini, deportasiyaya məruz qalmış şəxslərin həyat hekayəsini işıqlandırmaqdır.